Bilişimde Sanallaştırmanın kesin bir tanımı yoktur. Sanallaştırma (virtualization) genel itibari ile bilgisayar kaynaklarının (resource) kullanıcılardan soyutlanması (abstraction) anlamına gelir. Bunu yapmak için kullanılan metodlar bilgisayar kaynaklarının paylaştırılmasını veya birleştirilmesini sağlar. Sanallaştırmanın ilk hedefi kullanıcıya bir soyutlama tabakası sunarak kullanıcıyı kaynaklardan soyutlamaktır; böylece kullanıcı ve kaynaklar arasına bir mantıki katman eklenmiş olur.
- Yazılım bazlı Sanallaştırma
Yazılım bazlı Sanallaştırma farklı kullanım alanları için kullanılabilir. Mesela bir işletim sistemini (İS) veya bir kullanıcı yazılımını taklit (simulation) etmek için.
Sanal İşletim Sistem Ortamları
Bu sanallaştırma türünde bir yazılıma kendisine ait bir kapalı bir konteyner ('jail') içinde eksiksiz (sanal) bir çalıştırma ortamı (runtime environment) oluşturulur. Bu işlemde ayrıca bir İşletim Sistemi daha çalıştırılmaz; bu nedenle ev sahibi (host) işletim sistemi haricinde bir işletim sistemi de çalıştırmak mümkün değildir. İşletim sistemi konteynerleri ev sahibi işletim sistemlerinin bir alt kümesidirler. Bu yaklaşımın artısı, misafir sistemin ev sahibi ile iyi bütünleşmesidir; eksisi ise konteynerlerin kendisidir. Yani bu konteynerlerden bir sürücü veya çekirdek modülü yüklemek mümkün değildir. İşletim sistemi konteyner örnekleri; Solaris/OpenSolaris de non-global Zones, Zoning, BSD jails, Mac-on-Linux, OpenVZ, Virtuozzo, Linux-VServer ve User Mode Linux